Orman Şehidi Bayram Eren Arslan, deprem felaketinde de umut olmuş
Eskişehir'in Seyitgazi ilçesindeki orman yangınında şehit düşen AKUT gönüllüsü Bayram Eren Arslan'ın, Kahramanmaraş merkezli depremlerde de günlerce enkaz altında can kurtardığı ortaya çıktı. Ailesi, fedakâr evlatlarını gözyaşlarıyla anlattı.
Eskişehir'in Seyitgazi ilçesinde başlayıp Afyonkarahisar’a sıçrayan ve büyük mücadelelerle kontrol altına alınan orman yangını, Türkiye'ye bir kahramanını daha şehit verdi. Yangında hayatını kaybeden 24 yaşındaki AKUT gönüllüsü Bayram Eren Arslan, yalnızca bir doğa sevdalısı değil; aynı zamanda deprem felaketlerinde canla başla çalışan bir arama kurtarma gönüllüsüydü.
Şehidin naaşı, kimlik tespiti ve DNA incelemesi için Ankara Adli Tıp Grup Başkanlığı'na getirildi. Acılı aile, Adli Tıp önünde gözyaşlarıyla beklerken, Arslan’ın hayatı boyunca insan, doğa ve hayvan sevgisiyle nasıl yaşadığını anlattı.
“AKUT Gönüllüsü Değildi, AKUT Aşığıydı”
Şehit Arslan’ın babası Gürsel Arslan, oğlunun gönüllülüğü bir adım öteye taşıdığını dile getirerek, "Oğlum AKUT gönüllüsü değildi, AKUT aşığıydı. Keçi kaybolsa da giderdi, insan kaybolsa da... Adıyaman depremlerine de gitti. Döndüğünde elleri, tırnakları mosmordu. 'Biraz dinlen' dedim, iki gün durdu yine gitti. Evde duramazdı," diyerek oğlunun fedakârlığını gözyaşları içinde anlattı.
Arslan, acil durumlarda oğlunun ailesine haber bile vermeden olay yerine gittiğini belirtti. “Bize haber verirse zaman kaybederdi, o saniyelerle yarışıyordu” dedi.
“Kuşları, Ağaçları ve İnsanları Kurtardı”
Oğluyla en son pazar akşamı görüştüğünü belirten baba Arslan, 16 yaşındaki kızının sözleriyle teselli bulduğunu söyledi:
“Dün kızım bana, ‘Baba neden ağlıyorsun, abim cennete gitti. Kuşları, ağaçları kurtardı. Adıyaman’daki depreme gitti. Niye ağlıyorsun ki?’ dedi. Ben ağlarken o metanetliydi.”
“Doğa ve İnsan Sevgisiyle Yaşadı”
Şehidin amcası Aydın Arslan ise Bayram Eren’in küçüklüğünden bu yana doğaya, hayvanlara ve insanlara büyük bir sevgiyle bağlı olduğunu vurguladı:
“24 yaşındaydı, 2000 doğumluydu. Gönüllüydü. Depremde ilk saatte oradaydı. Nerede bir felaket olsa koşa koşa giderdi.”
Bakmadan Geçme
