Sevgili Anne-Babalar, çocuklarımız bizim en kıymetlimiz ,birçoğumuzun yaşama amacı.
Bütün dünyamız çocuklarımızın etrafında dönerken, hayat koşullarımız içerisinde ve diğer görevlerimizin arasında sıkışıp kalıyoruz. Çalışan anneysek suçluluk dolu bir hayat içerisinde ne çalıştığımızı ne de anneliğimizin farkında varıyoruz, baba isek sorumluluklarımızın, önceliğimizin karmaşası içeresinde kayboluyoruz.
Peki, biz kimiz? Önce kim, önce ne, önceliklerimiz nedir?
Bir nefes alıp bunu düşünmeye ne dersiniz?
Çocuklarımız prenses ve prens ise biz de o zaman kraliçe ve kral mıyız?
Gerçekten kendimizi kral ve kraliçe gibi mi hissediyoruz?
Yoksa çocuklarımızın sevgi, beslenme, giyim ihtiyaçlarını, eğitim gibi temel ihtiyaçlarını karşılayan, karşılamaya çalışan, bu arada işe gidip çalışan veya ev işleri yapıp yorulan kişiler miyiz?
Biz gerçekten kimiz, rol sıralamamızda anne-baba olmak kaçıncı sırada yer almalı?
Eğer ilk rolümüz ve dünyaya gelme amacımızın anne-baba olduğunu düşünüyorsanız, tebrikler çoğunluk içinde yerinizi aldınız demektir. Ama size kötü bir haberim var
Dünya’ya gelmiş olup ,ilk rolü anne-baba olan hiçbir canlı yoktur !....
Önce İNSAN
Sonra KADIN –ERKEK
Sonra EVLAT
Sonra EŞ
Sonra ANNE-BABA rolümüz var. Yani beşinci sırada anne-baba olmamız gerekirken, diğer rolleri unutup, Anne-Baba olarak dünyaya geldiğimizi düşünerek yaşarsak, çocuklarımızda bizler gibi dünyaya anne –baba olmak için geldiğini sanabilirler.
Çocuklarınızın da sizin gibi yaşamasını ister misiniz?
İnsan, Kadın-Erkek, Eş olarak temel ihtiyaçlarımızı karşılamazsak, anne-baba olarak rolümüzü nasıl gerçekleştirebiliriz?
Yani kendinizle, eşinizle, çevrenizle sağlıklı iletişim kuramaz, zaman ayıramaz; kendimizi, eşimizi çevremizi anlayamazsak çocuğumuzu nasıl anlayabiliriz?
Hadi gelin derin bir nefes alın önce kendiniz için neler yapmalısınız düşünüp, önce kendiniz için çaba sarf edin.
İnanın sonuçlardan en çok çocuklarınız mutlu olacaktır.
Sevgi ile kalın.
Nebahat BOĞUT
Uz. Çocuk Gelişimi Eğitimcisi- Aile Danışmanı
Özel Dünya Çocuk Evi Anaokulu